*Cam, çoğunlukla saydam veya yarısaydam halde kullanılan, genellikle sert, kırılgan olan ve sıvıların muhafazasına imkân veren inorganik sıvı bir malzemedir.

Cam ani soğutulmuş alkali ve toprak alkali metal oksitleriyle, diğer bazı metal oksitlerin çözülmesinden oluşan akışkan bir malzeme olup ana maddesi silisyumdur. Cam amorf yapısını koruyarak katılaşır. Cam katı halde bulunan tek sıvıdır. Üretim sırasında hızlı soğuma nedeniyle kristal yapı yerine amorf yapı oluşur. Bu yapı, cama sağlamlık ve saydamlık özelliğini kazandırır.

Cam ilk olarak antik çağlarda üretilmiştir ancak bulunuş tarihi kesin olarak bilinmemektedir. Mevcut en eski cam eşyalar, Afrika'da bulunmuş M.S 1500'lü yıllara ait boncuklardır.*

(*Wikipedia'dan alınmıştır.)

Cam boncuk ve cam obje yapımı için kullanılan, sıcak camla çalışma tekniklerinden birisi ve en yaygını Alev Sanatı (Lampworking) dır. Camı eritmek için propan gazı ve oksijen ile birlikte çalışan şalümolar kullanılmaktadır. Oksijen kaynağı olarak, oksijen tüpü dışında, oksijen jeneratörleri de kullanılabilmektedir. Cam, 800-1200 derece arasında eriyerek, bal kıvamına gelir. Bu sırada, değişik materyaller, farklı araç-gereçler kullanılarak, cam soğuyup sertleşene kadar istenildiği gibi şekil verilerek, farklı formlarda ve farklı boyutlarda boncuklar ve objeler yapılabilmektedir. 

Cam, alevin içinde, insanın elinde istenilen şekle girebilen, akışkan, renkli, büyülü bir dünyadır. O renkli camların alevde eriyerek sıvı hale gelip sonra tekrar katılaşıp rengarenk boncuklara, uğur böceklerine, kediciklere, çiçeklere dönüşmesi insanı büyüler...